Polska

Substantiv, f, Toponym

Worttrennung:

Pol·ska

Aussprache:

IPA: [ˈpɔlska]

Hörbeispiele:  Polska ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Staat in Mitteleuropa; Polen

Abkürzungen:

[1] Kfz-Kennzeichen: PL

Synonyme:

[1] offizielle Bezeichnung: Rzeczpospolita Polska

Gegenwörter:

[1] Nachbarstaaten: Białoruś, Czechy, Litwa, Niemcy, Słowacja, Ukraina

Oberbegriffe:

[1] kraj, państwo

[1] Europa Środkowa, Europa

[1] Unia Europejska

Unterbegriffe:

[1] administrative Einheit: województwo, powiat, gmina

[1] nach Woiwodschaften:

województwo dolnośląskie, województwo kujawsko-pomorskie, województwo lubelskie, województwo łódzkie, województwo małopolskie, województwo mazowieckie, województwo opolskie, województwo podkarpackie, województwo podlaskie, województwo pomorskie, województwo śląskie, województwo świętokrzyskie, województwo warmińsko-mazurskie, województwo wielkopolskie, województwo zachodniopomorskie

[1] nach historischen Regionen:

Kujawy, Łużyce, Małopolska, Mazowsze, Polesie, Pomorze, Prusy, Ruś Czerwona, Śląsk, Wielkopolska

[1] Warszawa

Beispiele:

[1] Stolicą Polski jest Warszawa.

Die Hauptstadt von Polen ist Warschau.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] jechać (pojechać, wyjechać), jeździć, lecieć (polecieć) do Polski

[1] spędzać wakacje w Polsce

[1] Morze Bałtyckie (Bałtyk), Polak, Polka, polski, polszczyzna, Warszawa, Wisła, złoty

Deklinierte Form

Worttrennung:

Pol·ska

Aussprache:

IPA: [ˈpɔlska]

Hörbeispiele: —

Grammatische Merkmale:

• Genitiv Singular des Substantivs Polsko