käärme
käärme (Finnisch)
Substantiv
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | käärme | käärmeet |
Genitiv | käärmeen | käärmeiden, käärmeitten |
Partitiv | käärmettä | käärmeitä |
Akkusativ | käärmeen | käärmeet |
Inessiv | käärmeessä | käärmeissä |
Elativ | käärmeestä | käärmeistä |
Illativ | käärmeeseen | käärmeisiin |
Adessiv | käärmeellä | käärmeillä |
Ablativ | käärmeeltä | käärmeiltä |
Allativ | käärmeelle | käärmeille |
Essiv | käärmeenä | käärmeinä |
Translativ | käärmeeksi | käärmeiksi |
Abessiv | käärmeettä | käärmeittä |
Instruktiv | — | käärmein |
Komitativ | — | käärmeineen- + Possessivsuffix |
Aussprache:
- IPA: [ˈkæːrme]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Schlange (Lebewesen)
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.