karhu
karhu (Finnisch)
Substantiv
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | karhu | karhut |
Genitiv | karhun | karhujen |
Partitiv | karhua | karhuja |
Akkusativ | karhu karhun |
karhut |
Inessiv | karhussa | karhuissa |
Elativ | karhusta | karhuista |
Illativ | karhuun | karhuihin |
Adessiv | karhulla | karhuilla |
Ablativ | karhulta | karhuilta |
Allativ | karhulle | karhuille |
Essiv | karhuna | karhuina |
Translativ | karhuksi | karhuiksi |
Abessiv | karhutta | karhuitta |
Instruktiv | — | karhuin |
Komitativ | — | karhuine- + Possessivsuffix |
Worttrennung:
- kar·hu
Aussprache:
- IPA: [ˈkɑrhu]
- Hörbeispiele: karhu (Info)
Bedeutungen:
- [1] ein Bär
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Finnischer Wikipedia-Artikel „karhu“
Ähnliche Wörter:
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.