mortificator

mortificator (Latein)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ mortificator mortificatorēs
Genitiv mortificatoris mortificatorum
Dativ mortificatorī mortificatoribus
Akkusativ mortificatorem mortificatorēs
Vokativ mortificator mortificatorēs
Ablativ mortificatore mortificatoribus

Worttrennung:

mor·ti·fi·ca·tor, Plural: mor·ti·fi·ca·to·res

Bedeutungen:

[1] mittellateinisch: Person, die Hinrichtungen vollzieht; Henker

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 247, Eintrag „mortificator“
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.