nüfus

Substantiv

Worttrennung:

nü·fus, Plural: nü·fus·lar

Aussprache:

IPA: […]

Hörbeispiele:  nüfus ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Bewohner

[2] Leute, Personen

[3] Soziologie: Bevölkerung, Population

Unterbegriffe:

[3] Dünya nüfusu, gecekondu nüfusu, tarım nüfusu

Beispiele:

[1] Yedi nüfuslu hanede oturur.

[Er/Sie/Es] wohnt in einem Haushalt mit sieben Bewohnern.

[2] Burada beş nüfus var.

Hier sind fünf Personen/Leute.

[3] Tarım nüfusu son elli yılda yüzde ikiye inmesine rağmen hâlâ yeterinden fazla insan tarım sektöründe çalıştığından hayatlarını zor idâme ettirebiliyorlar.

Obwohl in den letzten fünfzig Jahren die Agrarbevölkerung auf zwei Prozent heruntergegangen ist, können [sie] sich schwer über dem Wasser halten, weil immer noch zu viele Menschen im Agrarsektor arbeiten.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] nüfus bilimi, nüfus coğrafyası, nüfus cüzdanı, nüfus dairesi, nüfus kâğıdı, nüfus kaydı, nüfus memurluğu, nüfus sayımı, nüfus patlaması

Wortbildungen:

nüfusça, nüfusçu, nüfusçuk, nüfusken, nüfusla, nüfuslu, nüfussa, nüfussu, nüfussuz