ongelma
ongelma (Finnisch)
Substantiv
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | ongelma | ongelmat |
Genitiv | ongelman | ongelmien |
Partitiv | ongelmaa | ongelmia |
Akkusativ | ongelman | ongelmat |
Inessiv | ongelmassa | ongelmissa |
Elativ | ongelmasta | ongelmista |
Illativ | ongelmaan | ongelmiin |
Adessiv | ongelmalla | ongelmilla |
Ablativ | ongelmalta | ongelmilta |
Allativ | ongelmalle | ongelmille |
Essiv | ongelmana | ongelmina |
Translativ | ongelmaksi | ongelmiksi |
Abessiv | ongelmatta | ongelmitta |
Instruktiv | — | ongelmin |
Komitativ | — | ongelmineen- + Possessivsuffix |
Aussprache:
- IPA: [ˈoŋːelmɑ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Problem
Beispiele:
- En näe ongelmia tässä suunnitelmassa. - In diesem Plan sehe ich keine Probleme.
Wortbildungen:
- ongelmatiikka
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.