philosophiae de natura sectator

philosophiae de natura sectator (Latein)

Substantiv, m, Wortverbindung

Kasus Singular Plural
Nominativ philosophiae de nātūrā sectātōr philosophiae de nātūrā sectatōrēs
Genitiv philosophiae de nātūrā sectatōris philosophiae de nātūrā sectatōrum
Dativ philosophiae de nātūrā sectatōrī philosophiae de nātūrā sectatōribus
Akkusativ philosophiae de nātūrā sectatōrem philosophiae de nātūrā sectatōrēs
Vokativ philosophiae de nātūrā sectātōr philosophiae de nātūrā sectatōrēs
Ablativ philosophiae de nātūrā sectatōre philosophiae de nātūrā sectatōribus

Worttrennung:

phi·lo·so·phi·ae de na·tu·ra sec·ta·tor, Genitiv: phi·lo·so·phi·ae de na·tu·rae sec·ta·to·ris

Bedeutungen:

[1] neulateinisch: Naturphilosoph

Herkunft:

Wortverbindung aus der Wortverbindung philospohia de natura  la und dem Substantiv sectator  la

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Carolus Egger: Neues Latein Lexikon (NLL). Lexicon recentis latinitatis. 1. Auflage. Mathias Lempertz, Königswinter 1998, ISBN 978-3-933070-01-2, Seite 264, Eintrag „Naturphilosoph“, lateinisch wiedergegeben mit „philosophia de natura sectator“
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.