repugnator conscientiae causa
rēpugnātor cōnscientiae causa (Latein)
Substantiv, m
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | rēpugnātor cōnscientiae causa | rēpugnātorēs cōnscientiae causa |
Genitiv | rēpugnātoris cōnscientiae causa | rēpugnātorum cōnscientiae causa |
Dativ | rēpugnātorī cōnscientiae causa | rēpugnātoribus cōnscientiae causa |
Akkusativ | rēpugnātorem cōnscientiae causa | rēpugnātorēs cōnscientiae causa |
Vokativ | rēpugnātor cōnscientiae causa | rēpugnātorēs cōnscientiae causa |
Ablativ | rēpugnātore cōnscientiae causa | rēpugnātoribus cōnscientiae causa |
Worttrennung:
- re·pug·na·tor con·sci·en·ti·ae cau·sa, Genitiv: re·pug·na·to·ris con·sci·en·ti·ae cau·sa
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch: Wehrdienstverweigerer (aus Gewissensgründen)
Herkunft:
- Wortverbindung aus den Substantiven repugnator → la, conscientia → la und causa → la
Weibliche Wortformen:
- [1] repugnatrix conscientiae causa
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Wehrdienstverweigerer (aus Gewissensgründen)
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Carolus Egger: Neues Latein Lexikon (NLL). Lexicon recentis latinitatis. 1. Auflage. Mathias Lempertz, Königswinter 1998, ISBN 978-3-933070-01-2 , Seite 414, Eintrag „Wehrdienstverweigerer“, lateinisch wiedergegeben mit „repugnator conscientiae causa“
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.