urheilu
urheilu (Finnisch)
Substantiv
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | urheilu | urheilut |
Genitiv | urheilun | urheilujen |
Partitiv | urheilua | urheiluja |
Akkusativ | urheilun | urheilut |
Inessiv | urheilussa | urheiluissa |
Elativ | urheilusta | urheiluista |
Illativ | urheiluun | urheiluihin |
Adessiv | urheilulla | urheiluilla |
Ablativ | urheilulta | urheiluilta |
Allativ | urheilulle | urheiluille |
Essiv | urheiluna | urheiluina |
Translativ | urheiluksi | urheiluiksi |
Abessiv | urheilutta | urheiluitta |
Instruktiv | — | urheiluin |
Komitativ | — | urheiluineen- + Possessivsuffix |
Aussprache:
- IPA: [ˈurhejlu]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Wortbildungen:
- urheilla - Sport betreiben
- urheiilja - Sportler
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.