ávarðr
Old Norse
Etymology
Compound of á (“on”) + varðr (“protected”), second element past participle of verja (“to protect”).
Adjective
ávarðr
Usage notes
- This adjective is only used with the dative of the one whom one is protected by, and refers to divine favour, in most cases the heathen gods.
Declension
Strong declension of ávarðr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | ávarðr | ávǫrð | ávart |
accusative | ávarðan | ávarða | ávart |
dative | ávǫrðum | ávarðri | ávǫrðu |
genitive | ávarðs | ávarðrar | ávarðs |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | ávarðir | ávarðar | ávǫrð |
accusative | ávarða | ávarðar | ávǫrð |
dative | ávǫrðum | ávǫrðum | ávǫrðum |
genitive | ávarðra | ávarðra | ávarðra |
Weak declension of ávarðr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | ávarði | ávarða | ávarða |
accusative | ávarða | ávǫrðu | ávarða |
dative | ávarða | ávǫrðu | ávarða |
genitive | ávarða | ávǫrðu | ávarða |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | ávǫrðu | ávǫrðu | ávǫrðu |
accusative | ávǫrðu | ávǫrðu | ávǫrðu |
dative | ávǫrðum | ávǫrðum | ávǫrðum |
genitive | ávǫrðu | ávǫrðu | ávǫrðu |
Declension of comparative of ávarðr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | ávarðari | ávarðari | ávarðara |
accusative | ávarðara | ávarðari | ávarðara |
dative | ávarðara | ávarðari | ávarðara |
genitive | ávarðara | ávarðari | ávarðara |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | ávarðari | ávarðari | ávarðari |
accusative | ávarðari | ávarðari | ávarðari |
dative | ávǫrðurum | ávǫrðurum | ávǫrðurum |
genitive | ávarðari | ávarðari | ávarðari |
Strong declension of superlative of ávarðr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | ávarðastr | ávǫrðust | ávarðast |
accusative | ávarðastan | ávarðasta | ávarðast |
dative | ávǫrðustum | ávarðastri | ávǫrðustu |
genitive | ávarðasts | ávarðastrar | ávarðasts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | ávarðastir | ávarðastar | ávǫrðust |
accusative | ávarðasta | ávarðastar | ávǫrðust |
dative | ávǫrðustum | ávǫrðustum | ávǫrðustum |
genitive | ávarðastra | ávarðastra | ávarðastra |
Weak declension of superlative of ávarðr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | ávarðasti | ávarðasta | ávarðasta |
accusative | ávarðasta | ávǫrðustu | ávarðasta |
dative | ávarðasta | ávǫrðustu | ávarðasta |
genitive | ávarðasta | ávǫrðustu | ávarðasta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | ávǫrðustu | ávǫrðustu | ávǫrðustu |
accusative | ávǫrðustu | ávǫrðustu | ávǫrðustu |
dative | ávǫrðustum | ávǫrðustum | ávǫrðustum |
genitive | ávǫrðustu | ávǫrðustu | ávǫrðustu |
Descendants
- Icelandic: ávarður
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.