żeniaty

Polish

Etymology

From żenic się (“to get married”) +‎ -aty.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɛˈɲa.tɨ/
  • Rhymes: -atɨ
  • Syllabification: że‧nia‧ty

Adjective

żeniaty (not comparable, no derived adverb)

  1. (archaic or dialectal) married [+ z (instrumental) = to whom] (having a wife)
    Synonym: żonaty
    Coordinate term: zamężny

Declension
Declension of żeniaty (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative żeniaty żeniata żeniate żeniaci żeniate
genitive żeniatego żeniatej żeniatego żeniatych
dative żeniatemu żeniatej żeniatemu żeniatym
accusative żeniatego żeniaty żeniatą żeniate żeniatych żeniate
instrumental żeniatym żeniatą żeniatym żeniatymi
locative żeniatym żeniatej żeniatym żeniatych
nouns
verb

Further reading
  • żeniaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żeniaty in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.