Μεταπόντιος

Ancient Greek

Etymology

From Μετᾰπόντῐον (Metapóntion) +‎ -ος (-os).

Pronunciation
 

Noun

Μετᾰπόντῐος • (Metapóntios) m (genitive Μετᾰποντῐ́ου); second declension

  1. an inhabitant of Metapontum

Inflection
Second declension of ὁ Μετᾰπόντῐος; τοῦ Μετᾰποντῐ́ου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Μετᾰπόντῐος
ho Metapóntios		 τὼ Μετᾰποντῐ́ω
tṑ Metapontíō		 οἱ Μετᾰπόντῐοι
hoi Metapóntioi
Genitive τοῦ Μετᾰποντῐ́ου
toû Metapontíou		 τοῖν Μετᾰποντῐ́οιν
toîn Metapontíoin		 τῶν Μετᾰποντῐ́ων
tôn Metapontíōn
Dative τῷ Μετᾰποντῐ́ῳ
tôi Metapontíōi		 τοῖν Μετᾰποντῐ́οιν
toîn Metapontíoin		 τοῖς Μετᾰποντῐ́οις
toîs Metapontíois
Accusative τὸν Μετᾰπόντῐον
tòn Metapóntion		 τὼ Μετᾰποντῐ́ω
tṑ Metapontíō		 τοὺς Μετᾰποντῐ́ους
toùs Metapontíous
Vocative Μετᾰπόντῐε
Metapóntie		 Μετᾰποντῐ́ω
Metapontíō		 Μετᾰπόντῐοι
Metapóntioi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants
  • Greek: Μεταπόντιος (Metapóntios)

References
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,017
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.