ακαταχώρητος
Greek
Adjective
ακαταχώρητος • (akatachóritos) m (feminine ακαταχώρητη, neuter ακαταχώρητο)
- Alternative form of ακαταχώριστος (akatachóristos)
Declension
Declension of ακαταχώρητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακαταχώρητος • | ακαταχώρητη • | ακαταχώρητο • | ακαταχώρητοι • | ακαταχώρητες • | ακαταχώρητα • |
| genitive | ακαταχώρητου • | ακαταχώρητης • | ακαταχώρητου • | ακαταχώρητων • | ακαταχώρητων • | ακαταχώρητων • |
| accusative | ακαταχώρητο • | ακαταχώρητη • | ακαταχώρητο • | ακαταχώρητους • | ακαταχώρητες • | ακαταχώρητα • |
| vocative | ακαταχώρητε • | ακαταχώρητη • | ακαταχώρητο • | ακαταχώρητοι • | ακαταχώρητες • | ακαταχώρητα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.