ακύμαντος
Greek
Adjective
ακύμαντος • (akýmantos) m (feminine ακύμαντη, neuter ακύμαντο)
Declension
Declension of ακύμαντος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακύμαντος • | ακύμαντη • | ακύμαντο • | ακύμαντοι • | ακύμαντες • | ακύμαντα • |
| genitive | ακύμαντου • | ακύμαντης • | ακύμαντου • | ακύμαντων • | ακύμαντων • | ακύμαντων • |
| accusative | ακύμαντο • | ακύμαντη • | ακύμαντο • | ακύμαντους • | ακύμαντες • | ακύμαντα • |
| vocative | ακύμαντε • | ακύμαντη • | ακύμαντο • | ακύμαντοι • | ακύμαντες • | ακύμαντα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.