ανήμερος
Greek
Adjective
ανήμερος • (anímeros) m (feminine ανήμερη, neuter ανήμερο)
Declension
Declension of ανήμερος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανήμερος • | ανήμερη • | ανήμερο • | ανήμεροι • | ανήμερες • | ανήμερα • |
| genitive | ανήμερου • | ανήμερης • | ανήμερου • | ανήμερων • | ανήμερων • | ανήμερων • |
| accusative | ανήμερο • | ανήμερη • | ανήμερο • | ανήμερους • | ανήμερες • | ανήμερα • |
| vocative | ανήμερε • | ανήμερη • | ανήμερο • | ανήμεροι • | ανήμερες • | ανήμερα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.