αναθεωρητικός
Greek
Adjective
αναθεωρητικός • (anatheoritikós) m (feminine αναθεωρητική, neuter αναθεωρητικό)
Declension
Declension of αναθεωρητικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναθεωρητικός • | αναθεωρητική • | αναθεωρητικό • | αναθεωρητικοί • | αναθεωρητικές • | αναθεωρητικά • |
| genitive | αναθεωρητικού • | αναθεωρητικής • | αναθεωρητικού • | αναθεωρητικών • | αναθεωρητικών • | αναθεωρητικών • |
| accusative | αναθεωρητικό • | αναθεωρητική • | αναθεωρητικό • | αναθεωρητικούς • | αναθεωρητικές • | αναθεωρητικά • |
| vocative | αναθεωρητικέ • | αναθεωρητική • | αναθεωρητικό • | αναθεωρητικοί • | αναθεωρητικές • | αναθεωρητικά • |
Related terms
- see: αναθεωρώ (anatheoró, “to revise, to reconsider”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.