ανασκευαστικός
Greek
Adjective
ανασκευαστικός • (anaskevastikós) m (feminine ανασκευαστική, neuter ανασκευαστικό)
Declension
Declension of ανασκευαστικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανασκευαστικός • | ανασκευαστική • | ανασκευαστικό • | ανασκευαστικοί • | ανασκευαστικές • | ανασκευαστικά • |
| genitive | ανασκευαστικού • | ανασκευαστικής • | ανασκευαστικού • | ανασκευαστικών • | ανασκευαστικών • | ανασκευαστικών • |
| accusative | ανασκευαστικό • | ανασκευαστική • | ανασκευαστικό • | ανασκευαστικούς • | ανασκευαστικές • | ανασκευαστικά • |
| vocative | ανασκευαστικέ • | ανασκευαστική • | ανασκευαστικό • | ανασκευαστικοί • | ανασκευαστικές • | ανασκευαστικά • |
Related terms
- see: ανασκευάζω (anaskevázo, “to refute, to rebut”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.