ανεκλάλητος
See also: ἀνεκλάλητος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Koine Greek ἀνεκλάλητος (aneklálētos) from ἀν- (an-, form of alpha privative) -modern αν- (an-)- + ἐκλαλέω (eklaléō, “speak out”), ἐκλαλη- (eklalē-) + suffix for verbal adjectives -τος (-tos).
Pronunciation
- IPA(key): /a.neˈkla.li.tos/
- Hyphenation: α‧νε‧κλά‧λη‧τος
Adjective
ανεκλάλητος • (aneklálitos) m (feminine ανεκλάλητη, neuter ανεκλάλητο)
- (learned) inexpressible, indescribable (eg joy)
- Synonyms: ανείπωτος (aneípotos), απερίγραπτος (aperígraptos), ανομολόγητος (anomológitos) Literally a synonym, but with negative connotations: ανεκδιήγητος (anekdiígitos).
Declension
Declension of ανεκλάλητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεκλάλητος • | ανεκλάλητη • | ανεκλάλητο • | ανεκλάλητοι • | ανεκλάλητες • | ανεκλάλητα • |
| genitive | ανεκλάλητου • | ανεκλάλητης • | ανεκλάλητου • | ανεκλάλητων • | ανεκλάλητων • | ανεκλάλητων • |
| accusative | ανεκλάλητο • | ανεκλάλητη • | ανεκλάλητο • | ανεκλάλητους • | ανεκλάλητες • | ανεκλάλητα • |
| vocative | ανεκλάλητε • | ανεκλάλητη • | ανεκλάλητο • | ανεκλάλητοι • | ανεκλάλητες • | ανεκλάλητα • |
Further reading
- ανεκλάλητος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.