ανεπίγραφος
See also: ἀνεπίγραφος
Greek
Etymology
Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀνεπίγραφος (anepígraphos). Morphologically, with αν- (an-) privative + επι-γραφ(ή) (“inscription”) + -ος.
Pronunciation
- IPA(key): /a.neˈpi.ɣra.fos/
- Hyphenation: α‧νε‧πί‧γρα‧φος
Adjective
ανεπίγραφος • (anepígrafos) m (feminine ανεπίγραφη, neuter ανεπίγραφο)
Declension
Declension of ανεπίγραφος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεπίγραφος • | ανεπίγραφη • | ανεπίγραφο • | ανεπίγραφοι • | ανεπίγραφες • | ανεπίγραφα • |
| genitive | ανεπίγραφου • | ανεπίγραφης • | ανεπίγραφου • | ανεπίγραφων • | ανεπίγραφων • | ανεπίγραφων • |
| accusative | ανεπίγραφο • | ανεπίγραφη • | ανεπίγραφο • | ανεπίγραφους • | ανεπίγραφες • | ανεπίγραφα • |
| vocative | ανεπίγραφε • | ανεπίγραφη • | ανεπίγραφο • | ανεπίγραφοι • | ανεπίγραφες • | ανεπίγραφα • |
Antonyms
- ενεπίγραφος (enepígrafos)|
Related terms
- see: επιγράφω (epigráfo, “to inscribe”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.