απαραχάραχτος
Greek
Adjective
απαραχάραχτος • (aparachárachtos) m (feminine απαραχάραχτη, neuter απαραχάραχτο)
- Alternative form of απαραχάρακτος (aparacháraktos)
Declension
Declension of απαραχάραχτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαραχάραχτος • | απαραχάραχτη • | απαραχάραχτο • | απαραχάραχτοι • | απαραχάραχτες • | απαραχάραχτα • |
| genitive | απαραχάραχτου • | απαραχάραχτης • | απαραχάραχτου • | απαραχάραχτων • | απαραχάραχτων • | απαραχάραχτων • |
| accusative | απαραχάραχτο • | απαραχάραχτη • | απαραχάραχτο • | απαραχάραχτους • | απαραχάραχτες • | απαραχάραχτα • |
| vocative | απαραχάραχτε • | απαραχάραχτη • | απαραχάραχτο • | απαραχάραχτοι • | απαραχάραχτες • | απαραχάραχτα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.