απειθαρχία

Greek

Noun

απειθαρχία • (apeitharchía) f (uncountable)

disobedience, indiscipline, insubordination
Synonym: απείθεια (apeítheia)

Declension

απειθαρχία

case \ number	singular
nominative	απειθαρχία •
genitive	απειθαρχίας •
accusative	απειθαρχία •
vocative	απειθαρχία •

Related terms

see: απειθαρχώ (apeitharchó, “I disobey, I am disobedient”) and απειθώ (apeithó, “I disobey, I am disobedient”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.