αποίκιση
Greek
Pronunciation
- Homophone: αποίκηση (apoíkisi)
Declension
declension of αποίκιση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αποίκιση • | αποικίσεις • | |
| genitive | αποίκισης • | αποικίσεων • | |
| accusative | αποίκιση • | αποικίσεις • | |
| vocative | αποίκιση • | αποικίσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αποικίσεως • | |||
Related terms
- see: αποικώ (apoikó, “I emigrate, I colonise”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.