αποσκίρτηση
Greek
Noun
αποσκίρτηση • (aposkírtisi) f (plural αποσκιρτήσεις)
Declension
declension of αποσκίρτηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αποσκίρτηση • | αποσκιρτήσεις • | |
| genitive | αποσκίρτησης • | αποσκιρτήσεων • | |
| accusative | αποσκίρτηση • | αποσκιρτήσεις • | |
| vocative | αποσκίρτηση • | αποσκιρτήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αποσκιρτήσεως • | |||
Related terms
- αποσκιρτώ (aposkirtó, “to desert, to defect”)
Further reading
- αποσκίρτηση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.