αρχιερατεία
Greek
Noun
αρχιερατεία • (archierateía) f (plural αρχιερατείες)
- (religion) prelacy, archpriesthood
- (neuter noun form) Nominative, accusative and vocative plural form of αρχιερατείο (archierateío).
Declension
declension of αρχιερατεία
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αρχιερατεία • | αρχιερατείες • |
| genitive | αρχιερατείας • | αρχιερατειών • |
| accusative | αρχιερατεία • | αρχιερατείες • |
| vocative | αρχιερατεία • | αρχιερατείες • |
Related terms
- see: αρχιερέας m (archieréas, “prelate, archpriest”)
Further reading
- αρχιερατεία - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.