αὐδήεις

Ancient Greek

Etymology

From αὐδή (audḗ) +‎ -εις (-eis).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.dɛ̌ː.eːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /awˈde̝.is/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aβˈði.is/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /avˈði.is/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /avˈði.is/

Adjective

αὐδήεις • (audḗeis) m (feminine αὐδήεσσα, neuter αὐδῆεν); first/third declension

speaking with a human voice

Declension

First and third declension of αὐδήεις; αὐδήεσσᾰ; αὐδῆεν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	αὐδήεις audḗeis	αὐδήεσσᾰ audḗessa	αὐδῆεν audêen	αὐδήεντε audḗente	αὐδηέσσᾱ audēéssā	αὐδήεντε audḗente	αὐδήεντες audḗentes	αὐδήεσσαι audḗessai	αὐδήεντᾰ audḗenta
Genitive	αὐδήεντος audḗentos	αὐδηέσσης audēéssēs	αὐδήεντος audḗentos	αὐδηέντοιν audēéntoin	αὐδηέσσαιν audēéssain	αὐδηέντοιν audēéntoin	αὐδηέντων audēéntōn	αὐδηεσσῶν audēessôn	αὐδηέντων audēéntōn
Dative	αὐδήεντῐ audḗenti	αὐδηέσσῃ audēéssēi	αὐδήεντῐ audḗenti	αὐδηέντοιν audēéntoin	αὐδηέσσαιν audēéssain	αὐδηέντοιν audēéntoin	αὐδήεισῐ / αὐδήεισῐν audḗeisi(n)	αὐδηέσσαις audēéssais	αὐδήεισῐ / αὐδήεισῐν audḗeisi(n)
Accusative	αὐδήεντᾰ audḗenta	αὐδήεσσᾰν audḗessan	αὐδῆεν audêen	αὐδήεντε audḗente	αὐδηέσσᾱ audēéssā	αὐδήεντε audḗente	αὐδήεντᾰς audḗentas	αὐδηέσσᾱς audēéssās	αὐδήεντᾰ audḗenta
Vocative	αὐδῆεν audêen	αὐδήεσσᾰ audḗessa	αὐδῆεν audêen	αὐδήεντε audḗente	αὐδηέσσᾱ audēéssā	αὐδήεντε audḗente	αὐδήεντες audḗentes	αὐδήεσσαι audḗessai	αὐδήεντᾰ audḗenta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	αὐδηέντως audēéntōs			αὐδηέστερος audēésteros			αὐδηέστᾰτος audēéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

αὐδήεις

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading