δεξάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dek.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dekˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðekˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðekˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðekˈsa.me.nos/

Participle

δεξάμενος • (dexámenos) m (feminine δεξᾰμένη, neuter δεξάμενον); first/second declension

aorist middle participle of δέχομαι (dékhomai)
(Ionic) aorist middle participle of δείκνῡμι (deíknūmi)

Declension

First and second declension of δεξᾰ́μενος; δεξᾰμένη; δεξᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δεξᾰ́μενος dexámenos	δεξᾰμένη dexaménē	δεξᾰ́μενον dexámenon	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰμένᾱ dexaménā	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰ́μενοι dexámenoi	δεξᾰ́μεναι dexámenai	δεξᾰ́μενᾰ dexámena
Genitive	δεξᾰμένου dexaménou	δεξᾰμένης dexaménēs	δεξᾰμένου dexaménou	δεξᾰμένοιν dexaménoin	δεξᾰμέναιν dexaménain	δεξᾰμένοιν dexaménoin	δεξᾰμένων dexaménōn	δεξᾰμένων dexaménōn	δεξᾰμένων dexaménōn
Dative	δεξᾰμένῳ dexaménōi	δεξᾰμένῃ dexaménēi	δεξᾰμένῳ dexaménōi	δεξᾰμένοιν dexaménoin	δεξᾰμέναιν dexaménain	δεξᾰμένοιν dexaménoin	δεξᾰμένοις dexaménois	δεξᾰμέναις dexaménais	δεξᾰμένοις dexaménois
Accusative	δεξᾰ́μενον dexámenon	δεξᾰμένην dexaménēn	δεξᾰ́μενον dexámenon	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰμένᾱ dexaménā	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰμένους dexaménous	δεξᾰμένᾱς dexaménās	δεξᾰ́μενᾰ dexámena
Vocative	δεξᾰ́μενε dexámene	δεξᾰμένη dexaménē	δεξᾰ́μενον dexámenon	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰμένᾱ dexaménā	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰ́μενοι dexámenoi	δεξᾰ́μεναι dexámenai	δεξᾰ́μενᾰ dexámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δεξᾰμένως dexaménōs			δεξᾰμενώτερος dexamenṓteros			δεξᾰμενώτᾰτος dexamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of δεξᾰ́μενος; δεξᾰμένη; δεξᾰ́μενον (Ionic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δεξᾰ́μενος dexámenos	δεξᾰμένη dexaménē	δεξᾰ́μενον dexámenon	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰμένᾱ dexaménā	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰ́μενοι dexámenoi	δεξᾰ́μεναι dexámenai	δεξᾰ́μενᾰ dexámena
Genitive	δεξᾰμένου dexaménou	δεξᾰμένης dexaménēs	δεξᾰμένου dexaménou	δεξᾰμένοιν dexaménoin	δεξᾰμέναιν dexaménain	δεξᾰμένοιν dexaménoin	δεξᾰμένων dexaménōn	δεξᾰμενέων / δεξᾰμενῶν dexamenéōn / dexamenôn	δεξᾰμένων dexaménōn
Dative	δεξᾰμένῳ dexaménōi	δεξᾰμένῃ dexaménēi	δεξᾰμένῳ dexaménōi	δεξᾰμένοιν dexaménoin	δεξᾰμέναιν dexaménain	δεξᾰμένοιν dexaménoin	δεξᾰμένοισῐ / δεξᾰμένοισῐν / δεξᾰμένοις dexaménoisi(n) / dexaménois	δεξᾰμένῃσῐ / δεξᾰμένῃσῐν dexaménēisi(n)	δεξᾰμένοισῐ / δεξᾰμένοισῐν / δεξᾰμένοις dexaménoisi(n) / dexaménois
Accusative	δεξᾰ́μενον dexámenon	δεξᾰμένην dexaménēn	δεξᾰ́μενον dexámenon	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰμένᾱ dexaménā	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰμένους dexaménous	δεξᾰμένᾱς dexaménās	δεξᾰ́μενᾰ dexámena
Vocative	δεξᾰ́μενε dexámene	δεξᾰμένη dexaménē	δεξᾰ́μενον dexámenon	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰμένᾱ dexaménā	δεξᾰμένω dexaménō	δεξᾰ́μενοι dexámenoi	δεξᾰ́μεναι dexámenai	δεξᾰ́μενᾰ dexámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δεξᾰμένως dexaménōs			δεξᾰμενώτερος dexamenṓteros			δεξᾰμενώτᾰτος dexamenṓtatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.