δύστηκτος
Greek
Adjective
δύστηκτος • (dýstiktos) m (feminine δύστηκτη, neuter δύστηκτο)
- refractory (resistant to great heat)
Declension
Declension of δύστηκτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δύστηκτος • | δύστηκτη • | δύστηκτο • | δύστηκτοι • | δύστηκτες • | δύστηκτα • |
| genitive | δύστηκτου • | δύστηκτης • | δύστηκτου • | δύστηκτων • | δύστηκτων • | δύστηκτων • |
| accusative | δύστηκτο • | δύστηκτη • | δύστηκτο • | δύστηκτους • | δύστηκτες • | δύστηκτα • |
| vocative | δύστηκτε • | δύστηκτη • | δύστηκτο • | δύστηκτοι • | δύστηκτες • | δύστηκτα • |
Synonyms
- δυσκατέργαστος (dyskatérgastos)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.