ευπροσάρμοστος
Greek
Adjective
ευπροσάρμοστος • (efprosármostos) m (feminine ευπροσάρμοστη, neuter ευπροσάρμοστο)
Declension
Declension of ευπροσάρμοστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ευπροσάρμοστος • | ευπροσάρμοστη • | ευπροσάρμοστο • | ευπροσάρμοστοι • | ευπροσάρμοστες • | ευπροσάρμοστα • |
| genitive | ευπροσάρμοστου • | ευπροσάρμοστης • | ευπροσάρμοστου • | ευπροσάρμοστων • | ευπροσάρμοστων • | ευπροσάρμοστων • |
| accusative | ευπροσάρμοστο • | ευπροσάρμοστη • | ευπροσάρμοστο • | ευπροσάρμοστους • | ευπροσάρμοστες • | ευπροσάρμοστα • |
| vocative | ευπροσάρμοστε • | ευπροσάρμοστη • | ευπροσάρμοστο • | ευπροσάρμοστοι • | ευπροσάρμοστες • | ευπροσάρμοστα • |
Related terms
- see: προσαρμόζω (prosarmózo, “to adapt or adjust”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.