κλασμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of κλάνω (kláno, “to fart”), a verb without passive forms.
Pronunciation
- IPA(key): /klaˈzme.nos/
- Hyphenation: κλα‧σμέ‧νος
Participle
κλασμένος • (klasménos) m (feminine κλασμένη, neuter κλασμένο)
Declension
Declension of κλασμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κλασμένος • | κλασμένη • | κλασμένο • | κλασμένοι • | κλασμένες • | κλασμένα • |
| genitive | κλασμένου • | κλασμένης • | κλασμένου • | κλασμένων • | κλασμένων • | κλασμένων • |
| accusative | κλασμένο • | κλασμένη • | κλασμένο • | κλασμένους • | κλασμένες • | κλασμένα • |
| vocative | κλασμένε • | κλασμένη • | κλασμένο • | κλασμένοι • | κλασμένες • | κλασμένα • |
Synonyms
- μαστουρωμένος (mastouroménos, “stoned, high”, participle)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.