κραταιός

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *kret-, the root of κρατερός (kraterós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.tai̯.ós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kra.tɛˈos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kra.tɛˈos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kra.teˈos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kra.teˈos/

Adjective

κρᾰταιός • (krataiós) m (feminine κρᾰταιᾱ́, neuter κρᾰταιόν); first/second declension

mighty (very strong, possessing might)

Declension

First and second declension of κρᾰταιός; κρᾰταιᾱ́; κρᾰταιόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κρᾰταιός krataiós	κρᾰταιᾱ́ krataiā́	κρᾰταιόν krataión	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιᾱ́ krataiā́	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιοί krataioí	κρᾰταιαί krataiaí	κρᾰταιᾰ́ krataiá
Genitive	κρᾰταιοῦ krataioû	κρᾰταιᾶς krataiâs	κρᾰταιοῦ krataioû	κρᾰταιοῖν krataioîn	κρᾰταιαῖν krataiaîn	κρᾰταιοῖν krataioîn	κρᾰταιῶν krataiôn	κρᾰταιῶν krataiôn	κρᾰταιῶν krataiôn
Dative	κρᾰταιῷ krataiôi	κρᾰταιᾷ krataiâi	κρᾰταιῷ krataiôi	κρᾰταιοῖν krataioîn	κρᾰταιαῖν krataiaîn	κρᾰταιοῖν krataioîn	κρᾰταιοῖς krataioîs	κρᾰταιαῖς krataiaîs	κρᾰταιοῖς krataioîs
Accusative	κρᾰταιόν krataión	κρᾰταιᾱ́ν krataiā́n	κρᾰταιόν krataión	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιᾱ́ krataiā́	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιούς krataioús	κρᾰταιᾱ́ς krataiā́s	κρᾰταιᾰ́ krataiá
Vocative	κρᾰταιέ krataié	κρᾰταιᾱ́ krataiā́	κρᾰταιόν krataión	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιᾱ́ krataiā́	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιοί krataioí	κρᾰταιαί krataiaí	κρᾰταιᾰ́ krataiá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κρᾰταιῶς krataiôs			κρᾰταιότερος krataióteros			κρᾰταιότᾰτος krataiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of κρᾰταιός; κρᾰταιή; κρᾰταιόν (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κρᾰταιός krataiós	κρᾰταιή krataiḗ	κρᾰταιόν krataión	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιᾱ́ krataiā́	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιοί krataioí	κρᾰταιαί krataiaí	κρᾰταιᾰ́ krataiá
Genitive	κρᾰταιοῦ / κρᾰταιοῖο / κρᾰταιόο krataioû / krataioîo / krataióo	κρᾰταιῆς krataiês	κρᾰταιοῦ / κρᾰταιοῖο / κρᾰταιόο krataioû / krataioîo / krataióo	κρᾰταιοῖῐν krataioîin	κρᾰταιαῖν / κρᾰταιαῖῐν / κρᾰταιῇῐν krataiaî(i)n / krataiêiin	κρᾰταιοῖῐν krataioîin	κρᾰταιῶν krataiôn	κρᾰταιᾱ́ων / κρᾰταιέ͜ων / κρᾰταιῶν krataiā́ōn / krataié͜ōn / krataiôn	κρᾰταιῶν krataiôn
Dative	κρᾰταιῷ krataiôi	κρᾰταιῇ krataiêi	κρᾰταιῷ krataiôi	κρᾰταιοῖῐν krataioîin	κρᾰταιαῖν / κρᾰταιαῖῐν / κρᾰταιῇῐν krataiaî(i)n / krataiêiin	κρᾰταιοῖῐν krataioîin	κρᾰταιοῖσῐ / κρᾰταιοῖσῐν / κρᾰταιοῖς krataioîsi(n) / krataioîs	κρᾰταιῇσῐ / κρᾰταιῇσῐν / κρᾰταιῇς / κρᾰταιαῖς krataiêisi(n) / krataiêis / krataiaîs	κρᾰταιοῖσῐ / κρᾰταιοῖσῐν / κρᾰταιοῖς krataioîsi(n) / krataioîs
Accusative	κρᾰταιόν krataión	κρᾰταιήν krataiḗn	κρᾰταιόν krataión	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιᾱ́ krataiā́	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιούς krataioús	κρᾰταιᾱ́ς krataiā́s	κρᾰταιᾰ́ krataiá
Vocative	κρᾰταιέ krataié	κρᾰταιή krataiḗ	κρᾰταιόν krataión	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιᾱ́ krataiā́	κρᾰταιώ krataiṓ	κρᾰταιοί krataioí	κρᾰταιαί krataiaí	κρᾰταιᾰ́ krataiá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κρᾰταιῶς krataiôs			κρᾰταιότερος krataióteros			κρᾰταιότᾰτος krataiótatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.