ληφθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lɛːpʰ.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /le̝pʰˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /liɸˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lifˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lifˈθis/

Participle

ληφθείς • (lēphtheís) m (feminine ληφθεῖσᾰ, neuter ληφθέν); first/third declension

aorist passive participle of λαμβάνω (lambánō)

Declension

First and third declension of ληφθείς; ληφθεῖσᾰ; ληφθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ληφθείς lēphtheís	ληφθεῖσᾰ lēphtheîsa	ληφθέν lēphthén	ληφθέντε lēphthénte	ληφθείσᾱ lēphtheísā	ληφθέντε lēphthénte	ληφθέντες lēphthéntes	ληφθεῖσαι lēphtheîsai	ληφθέντᾰ lēphthénta
Genitive	ληφθέντος lēphthéntos	ληφθείσης lēphtheísēs	ληφθέντος lēphthéntos	ληφθέντοιν lēphthéntoin	ληφθείσαιν lēphtheísain	ληφθέντοιν lēphthéntoin	ληφθέντων lēphthéntōn	ληφθεισῶν lēphtheisôn	ληφθέντων lēphthéntōn
Dative	ληφθέντῐ lēphthénti	ληφθείσῃ lēphtheísēi	ληφθέντῐ lēphthénti	ληφθέντοιν lēphthéntoin	ληφθείσαιν lēphtheísain	ληφθέντοιν lēphthéntoin	ληφθεῖσῐ / ληφθεῖσῐν lēphtheîsi(n)	ληφθείσαις lēphtheísais	ληφθεῖσῐ / ληφθεῖσῐν lēphtheîsi(n)
Accusative	ληφθέντᾰ lēphthénta	ληφθεῖσᾰν lēphtheîsan	ληφθέν lēphthén	ληφθέντε lēphthénte	ληφθείσᾱ lēphtheísā	ληφθέντε lēphthénte	ληφθέντᾰς lēphthéntas	ληφθείσᾱς lēphtheísās	ληφθέντᾰ lēphthénta
Vocative	ληφθείς lēphtheís	ληφθεῖσᾰ lēphtheîsa	ληφθέν lēphthén	ληφθέντε lēphthénte	ληφθείσᾱ lēphtheísā	ληφθέντε lēphthénte	ληφθέντες lēphthéntes	ληφθεῖσαι lēphtheîsai	ληφθέντᾰ lēphthénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ληφθέντως lēphthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.