συγκατοικέω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /syŋ.ka.toi̯.ké.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /syŋ.ka.tyˈke.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /syŋ.ɡa.tyˈce.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /syŋ.ɡa.tyˈce.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /siŋ.ɡa.tiˈce.o/
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συγκᾰτοικέω | συγκᾰτοικέεις | συγκᾰτοικέει | συγκᾰτοικέετον | συγκᾰτοικέετον | συγκᾰτοικέομεν | συγκᾰτοικέετε | συγκᾰτοικέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | συγκᾰτοικέω | συγκᾰτοικέῃς | συγκᾰτοικέῃ | συγκᾰτοικέητον | συγκᾰτοικέητον | συγκᾰτοικέωμεν | συγκᾰτοικέητε | συγκᾰτοικέωσῐ(ν) | |||||
optative | συγκᾰτοικέοιμῐ | συγκᾰτοικέοις | συγκᾰτοικέοι | συγκᾰτοικέοιτον | συγκᾰτοικεοίτην | συγκᾰτοικέοιμεν | συγκᾰτοικέοιτε | συγκᾰτοικέοιεν | |||||
imperative | συγκᾰτοίκεε | συγκᾰτοικεέτω | συγκᾰτοικέετον | συγκᾰτοικεέτων | συγκᾰτοικέετε | συγκᾰτοικεόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | συγκᾰτοικέομαι | συγκᾰτοικέῃ, συγκᾰτοικέει |
συγκᾰτοικέεται | συγκᾰτοικέεσθον | συγκᾰτοικέεσθον | συγκᾰτοικεόμεθᾰ | συγκᾰτοικέεσθε | συγκᾰτοικέονται | ||||
subjunctive | συγκᾰτοικέωμαι | συγκᾰτοικέῃ | συγκᾰτοικέηται | συγκᾰτοικέησθον | συγκᾰτοικέησθον | συγκᾰτοικεώμεθᾰ | συγκᾰτοικέησθε | συγκᾰτοικέωνται | |||||
optative | συγκᾰτοικεοίμην | συγκᾰτοικέοιο | συγκᾰτοικέοιτο | συγκᾰτοικέοισθον | συγκᾰτοικεοίσθην | συγκᾰτοικεοίμεθᾰ | συγκᾰτοικέοισθε | συγκᾰτοικέοιντο | |||||
imperative | συγκᾰτοικέου | συγκᾰτοικεέσθω | συγκᾰτοικέεσθον | συγκᾰτοικεέσθων | συγκᾰτοικέεσθε | συγκᾰτοικεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | συγκᾰτοικέειν | συγκᾰτοικέεσθαι | |||||||||||
participle | m | συγκᾰτοικέων | συγκᾰτοικεόμενος | ||||||||||
f | συγκᾰτοικέουσᾰ | συγκᾰτοικεομένη | |||||||||||
n | συγκᾰτοικέον | συγκᾰτοικεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Present: συγκᾰτοικῶ, συγκᾰτοικοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συγκᾰτοικῶ | συγκᾰτοικεῖς | συγκᾰτοικεῖ | συγκᾰτοικεῖτον | συγκᾰτοικεῖτον | συγκᾰτοικοῦμεν | συγκᾰτοικεῖτε | συγκᾰτοικοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | συγκᾰτοικῶ | συγκᾰτοικῇς | συγκᾰτοικῇ | συγκᾰτοικῆτον | συγκᾰτοικῆτον | συγκᾰτοικῶμεν | συγκᾰτοικῆτε | συγκᾰτοικῶσῐ(ν) | |||||
optative | συγκᾰτοικοίην, συγκᾰτοικοῖμῐ |
συγκᾰτοικοίης, συγκᾰτοικοῖς |
συγκᾰτοικοίη, συγκᾰτοικοῖ |
συγκᾰτοικοῖτον, συγκᾰτοικοίητον |
συγκᾰτοικοίτην, συγκᾰτοικοιήτην |
συγκᾰτοικοῖμεν, συγκᾰτοικοίημεν |
συγκᾰτοικοῖτε, συγκᾰτοικοίητε |
συγκᾰτοικοῖεν, συγκᾰτοικοίησᾰν | |||||
imperative | συγκᾰτοίκει | συγκᾰτοικείτω | συγκᾰτοικεῖτον | συγκᾰτοικείτων | συγκᾰτοικεῖτε | συγκᾰτοικούντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | συγκᾰτοικοῦμαι | συγκᾰτοικεῖ, συγκᾰτοικῇ |
συγκᾰτοικεῖται | συγκᾰτοικεῖσθον | συγκᾰτοικεῖσθον | συγκᾰτοικούμεθᾰ | συγκᾰτοικεῖσθε | συγκᾰτοικοῦνται | ||||
subjunctive | συγκᾰτοικῶμαι | συγκᾰτοικῇ | συγκᾰτοικῆται | συγκᾰτοικῆσθον | συγκᾰτοικῆσθον | συγκᾰτοικώμεθᾰ | συγκᾰτοικῆσθε | συγκᾰτοικῶνται | |||||
optative | συγκᾰτοικοίμην | συγκᾰτοικοῖο | συγκᾰτοικοῖτο | συγκᾰτοικοῖσθον | συγκᾰτοικοίσθην | συγκᾰτοικοίμεθᾰ | συγκᾰτοικοῖσθε | συγκᾰτοικοῖντο | |||||
imperative | συγκᾰτοικοῦ | συγκᾰτοικείσθω | συγκᾰτοικεῖσθον | συγκᾰτοικείσθων | συγκᾰτοικεῖσθε | συγκᾰτοικείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | συγκᾰτοικεῖν | συγκᾰτοικεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | συγκᾰτοικῶν | συγκᾰτοικούμενος | ||||||||||
f | συγκᾰτοικοῦσᾰ | συγκᾰτοικουμένη | |||||||||||
n | συγκᾰτοικοῦν | συγκᾰτοικούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: συγκᾰτῴκεον, συγκᾰτῳκεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συγκᾰτῴκεον | συγκᾰτῴκεες | συγκᾰτῴκεε(ν) | συγκᾰτῳκέετον | συγκᾰτῳκεέτην | συγκᾰτῳκέομεν | συγκᾰτῳκέετε | συγκᾰτῴκεον | ||||
middle/ passive |
indicative | συγκᾰτῳκεόμην | συγκᾰτῳκέου | συγκᾰτῳκέετο | συγκᾰτῳκέεσθον | συγκᾰτῳκεέσθην | συγκᾰτῳκεόμεθᾰ | συγκᾰτῳκέεσθε | συγκᾰτῳκέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: συγκᾰτῴκουν, συγκᾰτῳκούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συγκᾰτῴκουν | συγκᾰτῴκεις | συγκᾰτῴκει | συγκᾰτῳκεῖτον | συγκᾰτῳκείτην | συγκᾰτῳκοῦμεν | συγκᾰτῳκεῖτε | συγκᾰτῴκουν | ||||
middle/ passive |
indicative | συγκᾰτῳκούμην | συγκᾰτῳκοῦ | συγκᾰτῳκεῖτο | συγκᾰτῳκεῖσθον | συγκᾰτῳκείσθην | συγκᾰτῳκούμεθᾰ | συγκᾰτῳκεῖσθε | συγκᾰτῳκοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: συγκᾰτοικήσω, συγκᾰτοικήσομαι, συγκᾰτοικηθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συγκᾰτοικήσω | συγκᾰτοικήσεις | συγκᾰτοικήσει | συγκᾰτοικήσετον | συγκᾰτοικήσετον | συγκᾰτοικήσομεν | συγκᾰτοικήσετε | συγκᾰτοικήσουσῐ(ν) | ||||
optative | συγκᾰτοικήσοιμῐ | συγκᾰτοικήσοις | συγκᾰτοικήσοι | συγκᾰτοικήσοιτον | συγκᾰτοικησοίτην | συγκᾰτοικήσοιμεν | συγκᾰτοικήσοιτε | συγκᾰτοικήσοιεν | |||||
middle | indicative | συγκᾰτοικήσομαι | συγκᾰτοικήσῃ, συγκᾰτοικήσει |
συγκᾰτοικήσεται | συγκᾰτοικήσεσθον | συγκᾰτοικήσεσθον | συγκᾰτοικησόμεθᾰ | συγκᾰτοικήσεσθε | συγκᾰτοικήσονται | ||||
optative | συγκᾰτοικησοίμην | συγκᾰτοικήσοιο | συγκᾰτοικήσοιτο | συγκᾰτοικήσοισθον | συγκᾰτοικησοίσθην | συγκᾰτοικησοίμεθᾰ | συγκᾰτοικήσοισθε | συγκᾰτοικήσοιντο | |||||
passive | indicative | συγκᾰτοικηθήσομαι | συγκᾰτοικηθήσῃ | συγκᾰτοικηθήσεται | συγκᾰτοικηθήσεσθον | συγκᾰτοικηθήσεσθον | συγκᾰτοικηθησόμεθᾰ | συγκᾰτοικηθήσεσθε | συγκᾰτοικηθήσονται | ||||
optative | συγκᾰτοικηθησοίμην | συγκᾰτοικηθήσοιο | συγκᾰτοικηθήσοιτο | συγκᾰτοικηθήσοισθον | συγκᾰτοικηθησοίσθην | συγκᾰτοικηθησοίμεθᾰ | συγκᾰτοικηθήσοισθε | συγκᾰτοικηθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | συγκᾰτοικήσειν | συγκᾰτοικήσεσθαι | συγκᾰτοικηθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | συγκᾰτοικήσων | συγκᾰτοικησόμενος | συγκᾰτοικηθησόμενος | |||||||||
f | συγκᾰτοικήσουσᾰ | συγκᾰτοικησομένη | συγκᾰτοικηθησομένη | ||||||||||
n | συγκᾰτοικῆσον | συγκᾰτοικησόμενον | συγκᾰτοικηθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: συγκᾰτῴκησᾰ, συγκᾰτῳκησᾰ́μην, συγκᾰτῳκήθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συγκᾰτῴκησᾰ | συγκᾰτῴκησᾰς | συγκᾰτῴκησε(ν) | συγκᾰτῳκήσᾰτον | συγκᾰτῳκησᾰ́την | συγκᾰτῳκήσᾰμεν | συγκᾰτῳκήσᾰτε | συγκᾰτῴκησᾰν | ||||
subjunctive | συγκᾰτοικήσω | συγκᾰτοικήσῃς | συγκᾰτοικήσῃ | συγκᾰτοικήσητον | συγκᾰτοικήσητον | συγκᾰτοικήσωμεν | συγκᾰτοικήσητε | συγκᾰτοικήσωσῐ(ν) | |||||
optative | συγκᾰτοικήσαιμῐ | συγκᾰτοικήσειᾰς, συγκᾰτοικήσαις |
συγκᾰτοικήσειε(ν), συγκᾰτοικήσαι |
συγκᾰτοικήσαιτον | συγκᾰτοικησαίτην | συγκᾰτοικήσαιμεν | συγκᾰτοικήσαιτε | συγκᾰτοικήσειᾰν, συγκᾰτοικήσαιεν | |||||
imperative | συγκᾰτοίκησον | συγκᾰτοικησᾰ́τω | συγκᾰτοικήσᾰτον | συγκᾰτοικησᾰ́των | συγκᾰτοικήσᾰτε | συγκᾰτοικησᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | συγκᾰτῳκησᾰ́μην | συγκᾰτῳκήσω | συγκᾰτῳκήσᾰτο | συγκᾰτῳκήσᾰσθον | συγκᾰτῳκησᾰ́σθην | συγκᾰτῳκησᾰ́μεθᾰ | συγκᾰτῳκήσᾰσθε | συγκᾰτῳκήσᾰντο | ||||
subjunctive | συγκᾰτοικήσωμαι | συγκᾰτοικήσῃ | συγκᾰτοικήσηται | συγκᾰτοικήσησθον | συγκᾰτοικήσησθον | συγκᾰτοικησώμεθᾰ | συγκᾰτοικήσησθε | συγκᾰτοικήσωνται | |||||
optative | συγκᾰτοικησαίμην | συγκᾰτοικήσαιο | συγκᾰτοικήσαιτο | συγκᾰτοικήσαισθον | συγκᾰτοικησαίσθην | συγκᾰτοικησαίμεθᾰ | συγκᾰτοικήσαισθε | συγκᾰτοικήσαιντο | |||||
imperative | συγκᾰτοίκησαι | συγκᾰτοικησᾰ́σθω | συγκᾰτοικήσᾰσθον | συγκᾰτοικησᾰ́σθων | συγκᾰτοικήσᾰσθε | συγκᾰτοικησᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | συγκᾰτῳκήθην | συγκᾰτῳκήθης | συγκᾰτῳκήθη | συγκᾰτῳκήθητον | συγκᾰτῳκηθήτην | συγκᾰτῳκήθημεν | συγκᾰτῳκήθητε | συγκᾰτῳκήθησᾰν | ||||
subjunctive | συγκᾰτοικηθῶ | συγκᾰτοικηθῇς | συγκᾰτοικηθῇ | συγκᾰτοικηθῆτον | συγκᾰτοικηθῆτον | συγκᾰτοικηθῶμεν | συγκᾰτοικηθῆτε | συγκᾰτοικηθῶσῐ(ν) | |||||
optative | συγκᾰτοικηθείην | συγκᾰτοικηθείης | συγκᾰτοικηθείη | συγκᾰτοικηθεῖτον, συγκᾰτοικηθείητον |
συγκᾰτοικηθείτην, συγκᾰτοικηθειήτην |
συγκᾰτοικηθεῖμεν, συγκᾰτοικηθείημεν |
συγκᾰτοικηθεῖτε, συγκᾰτοικηθείητε |
συγκᾰτοικηθεῖεν, συγκᾰτοικηθείησᾰν | |||||
imperative | συγκᾰτοικήθητῐ | συγκᾰτοικηθήτω | συγκᾰτοικήθητον | συγκᾰτοικηθήτων | συγκᾰτοικήθητε | συγκᾰτοικηθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | συγκᾰτοικῆσαι | συγκᾰτοικήσᾰσθαι | συγκᾰτοικηθῆναι | ||||||||||
participle | m | συγκᾰτοικήσᾱς | συγκᾰτοικησᾰ́μενος | συγκᾰτοικηθείς | |||||||||
f | συγκᾰτοικήσᾱσᾰ | συγκᾰτοικησᾰμένη | συγκᾰτοικηθεῖσᾰ | ||||||||||
n | συγκᾰτοικῆσᾰν | συγκᾰτοικησᾰ́μενον | συγκᾰτοικηθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: συγκᾰτῴκηκᾰ, συγκᾰτῴκημαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συγκᾰτῴκηκᾰ | συγκᾰτῴκηκᾰς | συγκᾰτῴκηκε(ν) | συγκᾰτῳκήκᾰτον | συγκᾰτῳκήκᾰτον | συγκᾰτῳκήκᾰμεν | συγκᾰτῳκήκᾰτε | συγκᾰτῳκήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | συγκᾰτῳκήκω | συγκᾰτῳκήκῃς | συγκᾰτῳκήκῃ | συγκᾰτῳκήκητον | συγκᾰτῳκήκητον | συγκᾰτῳκήκωμεν | συγκᾰτῳκήκητε | συγκᾰτῳκήκωσῐ(ν) | |||||
optative | συγκᾰτῳκήκοιμῐ, συγκᾰτῳκηκοίην |
συγκᾰτῳκήκοις, συγκᾰτῳκηκοίης |
συγκᾰτῳκήκοι, συγκᾰτῳκηκοίη |
συγκᾰτῳκήκοιτον | συγκᾰτῳκηκοίτην | συγκᾰτῳκήκοιμεν | συγκᾰτῳκήκοιτε | συγκᾰτῳκήκοιεν | |||||
imperative | συγκᾰτῴκηκε | συγκᾰτῳκηκέτω | συγκᾰτῳκήκετον | συγκᾰτῳκηκέτων | συγκᾰτῳκήκετε | συγκᾰτῳκηκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | συγκᾰτῴκημαι | συγκᾰτῴκησαι | συγκᾰτῴκηται | συγκᾰτῴκησθον | συγκᾰτῴκησθον | συγκᾰτῳκήμεθᾰ | συγκᾰτῴκησθε | συγκᾰτῴκηνται | ||||
subjunctive | συγκᾰτῳκημένος ὦ | συγκᾰτῳκημένος ᾖς | συγκᾰτῳκημένος ᾖ | συγκᾰτῳκημένω ἦτον | συγκᾰτῳκημένω ἦτον | συγκᾰτῳκημένοι ὦμεν | συγκᾰτῳκημένοι ἦτε | συγκᾰτῳκημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | συγκᾰτῳκημένος εἴην | συγκᾰτῳκημένος εἴης | συγκᾰτῳκημένος εἴη | συγκᾰτῳκημένω εἴητον/εἶτον | συγκᾰτῳκημένω εἰήτην/εἴτην | συγκᾰτῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν | συγκᾰτῳκημένοι εἴητε/εἶτε | συγκᾰτῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | συγκᾰτῴκησο | συγκᾰτῳκήσθω | συγκᾰτῴκησθον | συγκᾰτῳκήσθων | συγκᾰτῴκησθε | συγκᾰτῳκήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | συγκᾰτῳκηκέναι | συγκᾰτῳκῆσθαι | |||||||||||
participle | m | συγκᾰτῳκηκώς | συγκᾰτῳκημένος | ||||||||||
f | συγκᾰτῳκηκυῖᾰ | συγκᾰτῳκημένη | |||||||||||
n | συγκᾰτῳκηκός | συγκᾰτῳκημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: συγκᾰτῳκήκειν, συγκᾰτῳκήμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | συγκᾰτῳκήκειν, συγκᾰτῳκήκη |
συγκᾰτῳκήκεις, συγκᾰτῳκήκης |
συγκᾰτῳκήκει(ν) | συγκᾰτῳκήκετον | συγκᾰτῳκηκέτην | συγκᾰτῳκήκεμεν | συγκᾰτῳκήκετε | συγκᾰτῳκήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | συγκᾰτῳκήμην | συγκᾰτῴκησο | συγκᾰτῴκητο | συγκᾰτῴκησθον | συγκᾰτῳκήσθην | συγκᾰτῳκήμεθᾰ | συγκᾰτῴκησθε | συγκᾰτῴκηντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Further reading
- “συγκατοικέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.