ταυτότητα
Greek
Etymology
The general sense is from Ancient Greek ταὐτότης (tautótēs), equivalent to ταὐτός (tautós, “he, that”) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). The mathematics sense is a Calque of French identité.
Pronunciation
- IPA(key): /tafˈto.ti.ta/
Noun
ταυτότητα • (taftótita) f (plural ταυτότητες)
- identity
- (colloquial) ID, identity card
- (mathematics) identity
Declension
declension of ταυτότητα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ταυτότητα • | ταυτότητες • |
| genitive | ταυτότητας • | ταυτοτήτων • |
| accusative | ταυτότητα • | ταυτότητες • |
| vocative | ταυτότητα • | ταυτότητες • |
Derived terms
- άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο n (ágnostis taftótitas iptámeno antikeímeno, “unidentified flying object”)
- αστυνομική ταυτότητα f (astynomikí taftótita, “identity card”)
- δελτίο ταυτότητας n (deltío taftótitas, “identity card”)
Further reading
- ταυτότητα - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.