топен
Bulgarian
Etymology
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation
- IPA(key): [toˈpɛn]
- Hyphenation(key): то‧пен
Verb
топе́н • (topén)
- indefinite masculine singular past passive participle of топя́ (topjá, “to melt”)
Adjective
топе́н • (topén)
Declension
Declension of топе́н (no comparative)
masculine | feminine | neuter | plural | |
---|---|---|---|---|
indefinite | топе́н topén |
топе́на topéna |
топе́но topéno |
топе́ни topéni |
definite (subject form) |
топе́ният topénijat |
топе́ната topénata |
топе́ното topénoto |
топе́ните topénite |
definite (object form) |
топе́ния topénija |
Derived terms
- топе́но си́рене (topéno sírene)
References
- “топен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtɔpɛn]
Declension
Declension of топен
masculine | feminine | neuter | plural | |
---|---|---|---|---|
indefinite | топен | топена | топено | топени |
definite unspecified | топениот | топената | топеното | топените |
definite proximal | топениов | топенава | топеново | топениве |
definite distal | топенион | топенана | топеноно | топенине |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.