նշմարել
Armenian
Etymology
Learned borrowing from Old Armenian նշմարեմ (nšmarem).
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): [nəʃmɑɾél]
- (Western Armenian, standard) IPA(key): [nəʃmɑɾél]
Inflection
plain -el conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | նշմարել (nšmarel) | imperfective converb | նշմարում (nšmarum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | նշմարվել (nšmarvel) | simultaneous converb | նշմարելիս (nšmarelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | նշմարել (nšmarel) | ||||
| aorist stem | նշմար- (nšmar-) | future converb I | նշմարելու (nšmarelu) | ||||
| resultative participle | նշմարած (nšmarac) | future converb II | նշմարելիք (nšmarelikʻ) | ||||
| subject participle | նշմարող (nšmaroġ) | connegative converb | նշմարի (nšmari) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | նշմարում եմ (nšmarum em) | նշմարում ես (nšmarum es) | նշմարում է (nšmarum ē) | նշմարում ենք (nšmarum enkʻ) | նշմարում եք (nšmarum ekʻ) | նշմարում են (nšmarum en) | |
| past imperfective | նշմարում էի (nšmarum ēi) | նշմարում էիր (nšmarum ēir) | նշմարում էր (nšmarum ēr) | նշմարում էինք (nšmarum ēinkʻ) | նշմարում էիք (nšmarum ēikʻ) | նշմարում էին (nšmarum ēin) | |
| future | նշմարելու եմ (nšmarelu em) | նշմարելու ես (nšmarelu es) | նշմարելու է (nšmarelu ē) | նշմարելու ենք (nšmarelu enkʻ) | նշմարելու եք (nšmarelu ekʻ) | նշմարելու են (nšmarelu en) | |
| past future | նշմարելու էի (nšmarelu ēi) | նշմարելու էիր (nšmarelu ēir) | նշմարելու էր (nšmarelu ēr) | նշմարելու էինք (nšmarelu ēinkʻ) | նշմարելու էիք (nšmarelu ēikʻ) | նշմարելու էին (nšmarelu ēin) | |
| present perfect | նշմարել եմ (nšmarel em) | նշմարել ես (nšmarel es) | նշմարել է (nšmarel ē) | նշմարել ենք (nšmarel enkʻ) | նշմարել եք (nšmarel ekʻ) | նշմարել են (nšmarel en) | |
| pluperfect | նշմարել էի (nšmarel ēi) | նշմարել էիր (nšmarel ēir) | նշմարել էր (nšmarel ēr) | նշմարել էինք (nšmarel ēinkʻ) | նշմարել էիք (nšmarel ēikʻ) | նշմարել էին (nšmarel ēin) | |
| aorist (past perfective) | նշմարեցի, նշմարի* (nšmarecʻi, nšmari*) | նշմարեցիր, նշմարիր* (nšmarecʻir, nšmarir*) | նշմարեց (nšmarecʻ) | նշմարեցինք, նշմարինք* (nšmarecʻinkʻ, nšmarinkʻ*) | նշմարեցիք, նշմարիք* (nšmarecʻikʻ, nšmarikʻ*) | նշմարեցին, նշմարին* (nšmarecʻin, nšmarin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | նշմարեմ (nšmarem) | նշմարես (nšmares) | նշմարի (nšmari) | նշմարենք (nšmarenkʻ) | նշմարեք (nšmarekʻ) | նշմարեն (nšmaren) | |
| past | նշմարեի (nšmarei) | նշմարեիր (nšmareir) | նշմարեր (nšmarer) | նշմարեինք (nšmareinkʻ) | նշմարեիք (nšmareikʻ) | նշմարեին (nšmarein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կնշմարեմ (knšmarem) | կնշմարես (knšmares) | կնշմարի (knšmari) | կնշմարենք (knšmarenkʻ) | կնշմարեք (knšmarekʻ) | կնշմարեն (knšmaren) | |
| past | կնշմարեի (knšmarei) | կնշմարեիր (knšmareir) | կնշմարեր (knšmarer) | կնշմարեինք (knšmareinkʻ) | կնշմարեիք (knšmareikʻ) | կնշմարեին (knšmarein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | նշմարի՛ր, նշմարի՛* (nšmarír, nšmarí*) | — | — | նշմարե՛ք, նշմարեցե՛ք** (nšmarékʻ, nšmarecʻékʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
plain -el negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չնշմարել (čʻnšmarel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չնշմարած (čʻnšmarac) | ||||||
| subject participle | չնշմարող (čʻnšmaroġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ նշմարում (čʻem nšmarum) | չես նշմարում (čʻes nšmarum) | չի նշմարում (čʻi nšmarum) | չենք նշմարում (čʻenkʻ nšmarum) | չեք նշմարում (čʻekʻ nšmarum) | չեն նշմարում (čʻen nšmarum) | |
| past imperfective | չէի նշմարում (čʻēi nšmarum) | չէիր նշմարում (čʻēir nšmarum) | չէր նշմարում (čʻēr nšmarum) | չէինք նշմարում (čʻēinkʻ nšmarum) | չէիք նշմարում (čʻēikʻ nšmarum) | չէին նշմարում (čʻēin nšmarum) | |
| future | չեմ նշմարելու (čʻem nšmarelu) | չես նշմարելու (čʻes nšmarelu) | չի նշմարելու (čʻi nšmarelu) | չենք նշմարելու (čʻenkʻ nšmarelu) | չեք նշմարելու (čʻekʻ nšmarelu) | չեն նշմարելու (čʻen nšmarelu) | |
| past future | չէի նշմարելու (čʻēi nšmarelu) | չէիր նշմարելու (čʻēir nšmarelu) | չէր նշմարելու (čʻēr nšmarelu) | չէինք նշմարելու (čʻēinkʻ nšmarelu) | չէիք նշմարելու (čʻēikʻ nšmarelu) | չէին նշմարելու (čʻēin nšmarelu) | |
| present perfect | չեմ նշմարել (čʻem nšmarel) | չես նշմարել (čʻes nšmarel) | չի նշմարել (čʻi nšmarel) | չենք նշմարել (čʻenkʻ nšmarel) | չեք նշմարել (čʻekʻ nšmarel) | չեն նշմարել (čʻen nšmarel) | |
| pluperfect | չէի նշմարել (čʻēi nšmarel) | չէիր նշմարել (čʻēir nšmarel) | չէր նշմարել (čʻēr nšmarel) | չէինք նշմարել (čʻēinkʻ nšmarel) | չէիք նշմարել (čʻēikʻ nšmarel) | չէին նշմարել (čʻēin nšmarel) | |
| aorist (past perfective) | չնշմարեցի, չնշմարի* (čʻnšmarecʻi, čʻnšmari*) | չնշմարեցիր, չնշմարիր* (čʻnšmarecʻir, čʻnšmarir*) | չնշմարեց (čʻnšmarecʻ) | չնշմարեցինք, չնշմարինք* (čʻnšmarecʻinkʻ, čʻnšmarinkʻ*) | չնշմարեցիք, չնշմարիք* (čʻnšmarecʻikʻ, čʻnšmarikʻ*) | չնշմարեցին, չնշմարին* (čʻnšmarecʻin, čʻnšmarin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չնշմարեմ (čʻnšmarem) | չնշմարես (čʻnšmares) | չնշմարի (čʻnšmari) | չնշմարենք (čʻnšmarenkʻ) | չնշմարեք (čʻnšmarekʻ) | չնշմարեն (čʻnšmaren) | |
| past | չնշմարեի (čʻnšmarei) | չնշմարեիր (čʻnšmareir) | չնշմարեր (čʻnšmarer) | չնշմարեինք (čʻnšmareinkʻ) | չնշմարեիք (čʻnšmareikʻ) | չնշմարեին (čʻnšmarein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ նշմարի (čʻem nšmari) | չես նշմարի (čʻes nšmari) | չի նշմարի (čʻi nšmari) | չենք նշմարի (čʻenkʻ nšmari) | չեք նշմարի (čʻekʻ nšmari) | չեն նշմարի (čʻen nšmari) | |
| past | չէի նշմարի (čʻēi nšmari) | չէիր նշմարի (čʻēir nšmari) | չէր նշմարի (čʻēr nšmari) | չէինք նշմարի (čʻēinkʻ nšmari) | չէիք նշմարի (čʻēikʻ nšmari) | չէին նշմարի (čʻēin nšmari) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ նշմարիր, մի՛ նշմարի* (mí nšmarir, mí nšmari*) | — | — | մի՛ նշմարեք, մի՛ նշմարեցեք** (mí nšmarekʻ, mí nšmarecʻekʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | նշմարել (nšmarel) | |||
| dative | նշմարելու (nšmarelu) | |||
| ablative | նշմարելուց (nšmarelucʻ) | |||
| instrumental | նշմարելով (nšmarelov) | |||
| locative | նշմարելում (nšmarelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | նշմարելը/նշմարելն (nšmarelə/nšmareln) | |||
| dative | նշմարելուն (nšmarelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | նշմարելս (nšmarels) | |||
| dative | նշմարելուս (nšmarelus) | |||
| ablative | նշմարելուցս (nšmarelucʻs) | |||
| instrumental | նշմարելովս (nšmarelovs) | |||
| locative | նշմարելումս (nšmarelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | նշմարելդ (nšmareld) | |||
| dative | նշմարելուդ (nšmarelud) | |||
| ablative | նշմարելուցդ (nšmarelucʻd) | |||
| instrumental | նշմարելովդ (nšmarelovd) | |||
| locative | նշմարելումդ (nšmarelumd) | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.