վայրենութիւն
Old Armenian
Noun
վայրենութիւն • (vayrenutʻiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | վայրենութիւն (vayrenutʻiwn) | վայրենութիւնք (vayrenutʻiwnkʻ) | |
| genitive | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) | |
| dative | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) | |
| accusative | վայրենութիւն (vayrenutʻiwn) | վայրենութիւնս (vayrenutʻiwns) | |
| ablative | վայրենութենէ (vayrenutʻenē) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) | |
| instrumental | վայրենութեամբ (vayrenutʻeamb) | վայրենութեամբք (vayrenutʻeambkʻ) | |
| locative | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութիւնս (vayrenutʻiwns) |
Descendants
- Armenian: վայրենություն (vayrenutʻyun)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վայրենութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.