ὑπερηνορέων

Ancient Greek

As if a present participle to an unattested *ὑπερηνορέω (*huperēnoréō), from ὑπερ- (huper-) + a derivative of ἀνήρ (anḗr, “man”).

ὑπερηνορέων • (huperēnoréōn) (attested only in the masculine)

Third declension of ὑπερηνορέων; ὑπερηνορέοντος (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὑπερηνορέων huperēnoréōn	ὑπερηνορέοντε huperēnoréonte	ὑπερηνορέοντες huperēnoréontes
Genitive	ὑπερηνορέοντος huperēnoréontos	ὑπερηνορεόντοιῐν huperēnoreóntoiin	ὑπερηνορεόντων huperēnoreóntōn
Dative	ὑπερηνορέοντῐ huperēnoréonti	ὑπερηνορεόντοιῐν huperēnoreóntoiin	ὑπερηνορέουσῐ / ὑπερηνορέουσῐν / ὑπερηνορεόντεσσῐ / ὑπερηνορεόντεσσῐν / ὑπερηνορεόντεσῐ / ὑπερηνορεόντεσῐν huperēnoréousi(n) / huperēnoreóntessi(n) / huperēnoreóntesi(n)
Accusative	ὑπερηνορέοντᾰ huperēnoréonta	ὑπερηνορέοντε huperēnoréonte	ὑπερηνορέοντᾰς huperēnoréontas
Vocative	ὑπερηνορέον huperēnoréon	ὑπερηνορέοντε huperēnoréonte	ὑπερηνορέοντες huperēnoréontes
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.