adcubitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adcumbō.

Participle

adcubitus m (feminine adcubita, neuter adcubitum); first/second declension

  1. Alternative form of accubitus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adcubitus adcubita adcubitum adcubitī adcubitae adcubita
Genitive adcubitī adcubitae adcubitī adcubitōrum adcubitārum adcubitōrum
Dative adcubitō adcubitae adcubitō adcubitīs adcubitīs adcubitīs
Accusative adcubitum adcubitam adcubitum adcubitōs adcubitās adcubita
Ablative adcubitō adcubitā adcubitō adcubitīs adcubitīs adcubitīs
Vocative adcubite adcubita adcubitum adcubitī adcubitae adcubita
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.