adflictaturus

Latin

Etymology

Future active participle of adflīctō.

Participle

adflīctātūrus m (feminine adflīctātūra, neuter adflīctātūrum); first/second declension

  1. Alternative form of afflīctāturus

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adflīctātūrus adflīctātūra adflīctātūrum adflīctātūrī adflīctātūrae adflīctātūra
Genitive adflīctātūrī adflīctātūrae adflīctātūrī adflīctātūrōrum adflīctātūrārum adflīctātūrōrum
Dative adflīctātūrō adflīctātūrae adflīctātūrō adflīctātūrīs adflīctātūrīs adflīctātūrīs
Accusative adflīctātūrum adflīctātūram adflīctātūrum adflīctātūrōs adflīctātūrās adflīctātūra
Ablative adflīctātūrō adflīctātūrā adflīctātūrō adflīctātūrīs adflīctātūrīs adflīctātūrīs
Vocative adflīctātūre adflīctātūra adflīctātūrum adflīctātūrī adflīctātūrae adflīctātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.