adprobans
Latin
Etymology
Present participle of adprobō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adprobāns | adprobāns | adprobantēs | adprobantia | |
Genitive | adprobantis | adprobantis | adprobantium | adprobantium | |
Dative | adprobantī | adprobantī | adprobantibus | adprobantibus | |
Accusative | adprobantem | adprobāns | adprobantēs, adprobantīs | adprobantia | |
Ablative | adprobante, adprobantī1 | adprobante, adprobantī1 | adprobantibus | adprobantibus | |
Vocative | adprobāns | adprobāns | adprobantēs | adprobantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.