androkefaliczny

Polish

Etymology

From androkefalizm +‎ -iczny. First attested in 1934.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /an.drɔ.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: an‧dro‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective

androkefaliczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, art) androcephalous

Declension
Declension of androkefaliczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative androkefaliczny androkefaliczna androkefaliczne androkefaliczni androkefaliczne
genitive androkefalicznego androkefalicznej androkefalicznego androkefalicznych
dative androkefalicznemu androkefalicznej androkefalicznemu androkefalicznym
accusative androkefalicznego androkefaliczny androkefaliczną androkefaliczne androkefalicznych androkefaliczne
instrumental androkefalicznym androkefaliczną androkefalicznym androkefalicznymi
locative androkefalicznym androkefalicznej androkefalicznym androkefalicznych

References
  1. Józef Żurowski (1934) Sztuka prehistoryczna Europy‎ (in Polish), page 234

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.