artykulacyjnie

Polish

Etymology

From artykulacyjny +‎ -ie. First attested in 1907.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ar.tɨ.ku.laˈt͡sɨj.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɨjɲɛ
  • Syllabification: ar‧ty‧ku‧la‧cyj‧nie

Adverb

artykulacyjnie (not comparable)

  1. in an articulational way
nouns
verbs

References
  1. Akademja Umiejętności w Krakowie. Komisja Językowa (1907) Materyały i prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie‎, volumes 2-3, Nakł. Akademii Umiejętności, page 331: “W każdym razie o nie jest nigdy artykulacyjnie wprost równe u, é prawie nigdy równe y.”
  2. artykulacyjnie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.