assuefaciendus

Latin

Etymology

Future passive participle of assuēfaciō

Participle

assuefaciendus m (feminine assuefacienda, neuter assuefaciendum); first/second declension

  1. which is to be accustomed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative assuēfaciendus assuēfacienda assuēfaciendum assuēfaciendī assuēfaciendae assuēfacienda
Genitive assuēfaciendī assuēfaciendae assuēfaciendī assuēfaciendōrum assuēfaciendārum assuēfaciendōrum
Dative assuēfaciendō assuēfaciendae assuēfaciendō assuēfaciendīs assuēfaciendīs assuēfaciendīs
Accusative assuēfaciendum assuēfaciendam assuēfaciendum assuēfaciendōs assuēfaciendās assuēfacienda
Ablative assuēfaciendō assuēfaciendā assuēfaciendō assuēfaciendīs assuēfaciendīs assuēfaciendīs
Vocative assuēfaciende assuēfacienda assuēfaciendum assuēfaciendī assuēfaciendae assuēfacienda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.