auctorizatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of auctōrizō

Participle

auctōrizātus m (feminine auctōrizāta, neuter auctōrizātum); first/second declension

  1. authorized

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative auctōrizātus auctōrizāta auctōrizātum auctōrizātī auctōrizātae auctōrizāta
Genitive auctōrizātī auctōrizātae auctōrizātī auctōrizātōrum auctōrizātārum auctōrizātōrum
Dative auctōrizātō auctōrizātae auctōrizātō auctōrizātīs auctōrizātīs auctōrizātīs
Accusative auctōrizātum auctōrizātam auctōrizātum auctōrizātōs auctōrizātās auctōrizāta
Ablative auctōrizātō auctōrizātā auctōrizātō auctōrizātīs auctōrizātīs auctōrizātīs
Vocative auctōrizāte auctōrizāta auctōrizātum auctōrizātī auctōrizātae auctōrizāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.