autocratizar
Spanish
Verb
autocratizar (first-person singular present autocratizo, first-person singular preterite autocraticé, past participle autocratizado)
- to autocratize
Conjugation
Conjugation of autocratizar (c-z alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of autocratizar (c-z alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive autocratizar | |||||||
dative | autocratizarme | autocratizarte | autocratizarle, autocratizarse | autocratizarnos | autocratizaros | autocratizarles, autocratizarse | |
accusative | autocratizarme | autocratizarte | autocratizarlo, autocratizarla, autocratizarse | autocratizarnos | autocratizaros | autocratizarlos, autocratizarlas, autocratizarse | |
with gerund autocratizando | |||||||
dative | autocratizándome | autocratizándote | autocratizándole, autocratizándose | autocratizándonos | autocratizándoos | autocratizándoles, autocratizándose | |
accusative | autocratizándome | autocratizándote | autocratizándolo, autocratizándola, autocratizándose | autocratizándonos | autocratizándoos | autocratizándolos, autocratizándolas, autocratizándose | |
with informal second-person singular tú imperative autocratiza | |||||||
dative | autocratízame | autocratízate | autocratízale | autocratízanos | not used | autocratízales | |
accusative | autocratízame | autocratízate | autocratízalo, autocratízala | autocratízanos | not used | autocratízalos, autocratízalas | |
with informal second-person singular vos imperative autocratizá | |||||||
dative | autocratizame | autocratizate | autocratizale | autocratizanos | not used | autocratizales | |
accusative | autocratizame | autocratizate | autocratizalo, autocratizala | autocratizanos | not used | autocratizalos, autocratizalas | |
with formal second-person singular imperative autocratice | |||||||
dative | autocratíceme | not used | autocratícele, autocratícese | autocratícenos | not used | autocratíceles | |
accusative | autocratíceme | not used | autocratícelo, autocratícela, autocratícese | autocratícenos | not used | autocratícelos, autocratícelas | |
with first-person plural imperative autocraticemos | |||||||
dative | not used | autocraticémoste | autocraticémosle | autocraticémonos | autocraticémoos | autocraticémosles | |
accusative | not used | autocraticémoste | autocraticémoslo, autocraticémosla | autocraticémonos | autocraticémoos | autocraticémoslos, autocraticémoslas | |
with informal second-person plural imperative autocratizad | |||||||
dative | autocratizadme | not used | autocratizadle | autocratizadnos | autocratizaos | autocratizadles | |
accusative | autocratizadme | not used | autocratizadlo, autocratizadla | autocratizadnos | autocratizaos | autocratizadlos, autocratizadlas | |
with formal second-person plural imperative autocraticen | |||||||
dative | autocratícenme | not used | autocratícenle | autocratícennos | not used | autocratícenles, autocratícense | |
accusative | autocratícenme | not used | autocratícenlo, autocratícenla | autocratícennos | not used | autocratícenlos, autocratícenlas, autocratícense |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.