autotematyczność

Polish

Etymology

From autotematyczny +‎ -ość. First attested in 1902.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /aw.tɔ.tɛ.maˈtɨt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨt͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: au‧to‧te‧ma‧tycz‧ność

Noun

autotematyczność f

  1. (art, literature) the quality of being mise en abyme

Declension
Declension of autotematyczność
singular
nominative autotematyczność
genitive autotematyczności
dative autotematyczności
accusative autotematyczność
instrumental autotematycznością
locative autotematyczności
vocative autotematyczności
noun

References
  1. Towarzystwo Literackie imienia Adama Mickiewicza, Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk) (1902) Pamiętnik literacki‎, volume 94, numbers 1-2, Zakład im. Ossolińskich, page 67: “Jeśli natomiast uznaje się dwoistość tekstu Pałuby (występowanie w nim zarówno zdań fikcjonalnych, jak i zdań logicznych), autotematyczność w niej znika.”
  2. autotematyczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.