bánata

See also: banata

Hungarian

Etymology

bánat (sorrow) + -a (his/her/its, possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbaːnɒtɒ]
  • Hyphenation: bá‧na‧ta

Noun

bánata

  1. third-person singular single-possession possessive of bánat

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative bánata
accusative bánatát
dative bánatának
instrumental bánatával
causal-final bánatáért
translative bánatává
terminative bánatáig
essive-formal bánataként
essive-modal bánatául
inessive bánatában
superessive bánatán
adessive bánatánál
illative bánatába
sublative bánatára
allative bánatához
elative bánatából
delative bánatáról
ablative bánatától
non-attributive
possessive - singular
bánatáé
non-attributive
possessive - plural
bánatáéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.