beatyfikacyjny
Polish
Etymology
From beatyfikacja + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /bɛ.a.tɨ.fi.kaˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: be‧a‧ty‧fi‧ka‧cyj‧ny
Adjective
beatyfikacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, Roman Catholicism) beatification
Declension
Declension of beatyfikacyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | beatyfikacyjny | beatyfikacyjna | beatyfikacyjne | beatyfikacyjni | beatyfikacyjne | |
| genitive | beatyfikacyjnego | beatyfikacyjnej | beatyfikacyjnego | beatyfikacyjnych | ||
| dative | beatyfikacyjnemu | beatyfikacyjnej | beatyfikacyjnemu | beatyfikacyjnym | ||
| accusative | beatyfikacyjnego | beatyfikacyjny | beatyfikacyjną | beatyfikacyjne | beatyfikacyjnych | beatyfikacyjne |
| instrumental | beatyfikacyjnym | beatyfikacyjną | beatyfikacyjnym | beatyfikacyjnymi | ||
| locative | beatyfikacyjnym | beatyfikacyjnej | beatyfikacyjnym | beatyfikacyjnych | ||
Further reading
- beatyfikacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- beatyfikacyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.