bikái

Hungarian

Etymology

bika + -i (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbikaːji]
  • Hyphenation: bi‧kái

Noun

bikái

  1. third-person singular multiple-possession possessive of bika

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative bikái
accusative bikáit
dative bikáinak
instrumental bikáival
causal-final bikáiért
translative bikáivá
terminative bikáiig
essive-formal bikáiként
essive-modal bikáiul
inessive bikáiban
superessive bikáin
adessive bikáinál
illative bikáiba
sublative bikáira
allative bikáihoz
elative bikáiból
delative bikáiról
ablative bikáitól
non-attributive
possessive - singular
bikáié
non-attributive
possessive - plural
bikáiéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.