binnenkomen

Dutch

Etymology

From binnen + komen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɪnə(n)koːmə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: bin‧nen‧ko‧men

Verb

binnenkomen

  1. (transitive) to enter, to come inside

Inflection

Inflection of binnenkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive binnenkomen
past singular kwam binnen
past participle binnengekomen
infinitive binnenkomen
gerund binnenkomen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kom binnenkwam binnenbinnenkombinnenkwam
2nd person sing. (jij) komt binnenkwam binnenbinnenkomtbinnenkwam
2nd person sing. (u) komt binnenkwam binnenbinnenkomtbinnenkwam
2nd person sing. (gij) komt binnenkwaamt binnenbinnenkomtbinnenkwaamt
3rd person singular komt binnenkwam binnenbinnenkomtbinnenkwam
plural komen binnenkwamen binnenbinnenkomenbinnenkwamen
subjunctive sing.1 kome binnenkwame binnenbinnenkomebinnenkwame
subjunctive plur.1 komen binnenkwamen binnenbinnenkomenbinnenkwamen
imperative sing. kom binnen
imperative plur.1 komt binnen
participles binnenkomendbinnengekomen
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.